Kilka lat temu ktoś bliski zapytał mnie - czy możliwe jest, abyśmy stracili kiedyś ze sobą kontakt? Zaśmiałem się wtedy w twarz tej osobie. - Prawdziwa przyjaźń nigdy się nie kończy i jest mało prawdopodobne by coś nas poróżniło, bo nawet jeśli, to i tak uda się nam wszystko wyjaśnić - odpowiedziałem. Od tamtej chwili czas przeleciał przez moje dłonie niczym suchy piasek. Dziś nie jestem już tak pewny swego, bo życie już nie raz rozwiało liście z mojego drzewa.

Podczas swojej egzystencji napotykamy na swojej drodze szereg ludzi. Z jednymi kontakt jest krótkotrwały a z innymi łączy nas coś trwalszego. Nigdy jednak nie wiemy jak długo będzie to trwało. Gdyż kontakty międzyludzkie trzeba pielęgnować. A jeszcze wcześniej należy je wybudować na mocnych fundamentach. O ile oczywiście chcemy, aby nie było to nic płytkiego. W każdym aspekcie znajomości można znaleźć coś wartościowego, trzeba tylko chcieć to widzieć. Kiedy byłem młodym chłopcem, na wszystko patrzyłem oczyma idealisty. Miałem wtedy taki „kufer ze znajomościami”. Jedne z nich wpadały tam na chwilkę, inne pozostają w nim do chwili obecnej. Wkładając je jednak do środka, myślałem, że wszystkie będą trwały wiecznie. Czas jednak pokazał zupełnie coś innego. Podzielił się na fazy przemijania. Regularnie co kilka momentów ktoś odpada z mojego życia. Może nie zupełnie w tego słowa znaczeniu, ale kontakty wyraźnie się osłabiają. Początkowo trudno było mi się z tym pogodzić. Zastanawiałem się czemu tak się dzieje, czy wina leży po mojej stronie, o co biega? Odpowiedź jest dość prosta. Ludzie się starzeją, rozpoczynają kariery zawodowe, zakładają rodziny. Zamykają się szczelnie w gronie swoich najbliższych. I brakuje im już chwil, czasem z lenistwa, czasem z wyboru. Dlatego dziś, już nie mówię z takim przekonaniem, że nie stracę z kimś kontaktu. Bo to co przynosi los jest nieodgadnione, i nawet najlepszy przyjaciel może odejść w najmniej oczekiwanym momencie…

MMS

EUROWIZJA.COM.PL